грамадзя́нска-патрыяты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грамадзя́нска-патрыяты́чны грамадзя́нска-патрыяты́чная грамадзя́нска-патрыяты́чнае грамадзя́нска-патрыяты́чныя
Р. грамадзя́нска-патрыяты́чнага грамадзя́нска-патрыяты́чнай
грамадзя́нска-патрыяты́чнае
грамадзя́нска-патрыяты́чнага грамадзя́нска-патрыяты́чных
Д. грамадзя́нска-патрыяты́чнаму грамадзя́нска-патрыяты́чнай грамадзя́нска-патрыяты́чнаму грамадзя́нска-патрыяты́чным
В. грамадзя́нска-патрыяты́чны
грамадзя́нска-патрыяты́чнага
грамадзя́нска-патрыяты́чную грамадзя́нска-патрыяты́чнае грамадзя́нска-патрыяты́чныя
Т. грамадзя́нска-патрыяты́чным грамадзя́нска-патрыяты́чнай
грамадзя́нска-патрыяты́чнаю
грамадзя́нска-патрыяты́чным грамадзя́нска-патрыяты́чнымі
М. грамадзя́нска-патрыяты́чным грамадзя́нска-патрыяты́чнай грамадзя́нска-патрыяты́чным грамадзя́нска-патрыяты́чных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грамадзя́нска-прававы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грамадзя́нска-прававы́ грамадзя́нска-правава́я грамадзя́нска-прававо́е грамадзя́нска-прававы́я
Р. грамадзя́нска-прававо́га грамадзя́нска-прававо́й
грамадзя́нска-прававо́е
грамадзя́нска-прававо́га грамадзя́нска-прававы́х
Д. грамадзя́нска-прававо́му грамадзя́нска-прававо́й грамадзя́нска-прававо́му грамадзя́нска-прававы́м
В. грамадзя́нска-прававы́ (неадуш.)
грамадзя́нска-прававо́га (адуш.)
грамадзя́нска-прававу́ю грамадзя́нска-прававо́е грамадзя́нска-прававы́я (неадуш.)
грамадзя́нска-прававы́х (адуш.)
Т. грамадзя́нска-прававы́м грамадзя́нска-прававо́й
грамадзя́нска-прававо́ю
грамадзя́нска-прававы́м грамадзя́нска-прававы́мі
М. грамадзя́нска-прававы́м грамадзя́нска-прававо́й грамадзя́нска-прававы́м грамадзя́нска-прававы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грамадзя́нска-працэсуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грамадзя́нска-працэсуа́льны грамадзя́нска-працэсуа́льная грамадзя́нска-працэсуа́льнае грамадзя́нска-працэсуа́льныя
Р. грамадзя́нска-працэсуа́льнага грамадзя́нска-працэсуа́льнай
грамадзя́нска-працэсуа́льнае
грамадзя́нска-працэсуа́льнага грамадзя́нска-працэсуа́льных
Д. грамадзя́нска-працэсуа́льнаму грамадзя́нска-працэсуа́льнай грамадзя́нска-працэсуа́льнаму грамадзя́нска-працэсуа́льным
В. грамадзя́нска-працэсуа́льны (неадуш.)
грамадзя́нска-працэсуа́льнага (адуш.)
грамадзя́нска-працэсуа́льную грамадзя́нска-працэсуа́льнае грамадзя́нска-працэсуа́льныя (неадуш.)
грамадзя́нска-працэсуа́льных (адуш.)
Т. грамадзя́нска-працэсуа́льным грамадзя́нска-працэсуа́льнай
грамадзя́нска-працэсуа́льнаю
грамадзя́нска-працэсуа́льным грамадзя́нска-працэсуа́льнымі
М. грамадзя́нска-працэсуа́льным грамадзя́нска-працэсуа́льнай грамадзя́нска-працэсуа́льным грамадзя́нска-працэсуа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грамадзя́нска-прававы́ гражда́нско-правово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грамадзя́нска-працэсуа́льны гражда́нско-процессуа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гражда́нско-правово́й грамадзя́нска-прававы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гражда́нско-процессуа́льный грамадзя́нска-працэсуа́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

political

[pəˈlɪtɪkəl]

adj.

паліты́чны; грамадзя́нска-прававы́

political machinery — дзяржа́ўны апара́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паліты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які звязаны з палітыкай (у 1 знач.); заснаваны на палітыцы. Палітычная барацьба. Палітычная актыўнасць мае. Палітычная партыя. □ Замест абразоў на сценах вісела некалькі плакатаў і партрэтаў выдатных палітычных дзеячоў. Колас. Камісар пакінуў упраўленне палітычнай прапаганды фронту, каб прасачыць за пераправай. Лынькоў. // Дзяржаўны, грамадзянска-прававы. Палітычная ўлада. □ Прыгонныя сяляне ў галіне ўсякіх палітычных правоў былі выключаны абсалютна. Ленін.

2. Які мае адносіны да палітыкі (у 3 знач.). Палітычны зняволены. Палітычная ссылка. / у знач. наз. паліты́чны, ‑ага, м.; паліты́чная, ‑ай, ж.

3. Уст. Дыпламатычны, прадбачлівы. Васіль .. уголас не выказаў свае думкі, бо .. быў чалавек палітычны і спрытны. Колас. // Умела разлічаны (аб учынках, паводзінах і пад.). Палітычнае абыходжанне.

•••

Палітычная смерць гл. смерць.

Палітычная эканомія гл. эканомія.

Палітычны крызіс гл. крызіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЗВЫЧАЁВАЕ ПРА́ВА,

сукупнасць няпісаных прававых норм, агульнапрынятых у пэўным грамадстве. Узнікла непасрэдна з грамадскіх адносін і санкцыянавана дзярж. уладай. На Беларусі панавала да 15 ст. У 15 — пач. 16 ст. паступова замянялася пісаным правам, у якім побач з новымі нормамі захоўваліся нормы З.п. ў форме закону. Пасля выдання Статута Вялікага княства Літоўскага 1588 З.п. адводзілася толькі дапаможная роля ў рэгуляванні тых праваадносін, якія не былі прадугледжаны законам. З.п. рэгулявала ўсе праваадносіны ў грамадскім жыцці, дзейнасць службовых асоб, дзярж. павіннасці насельніцтва, асн. грамадзянска-прававыя адносіны і інш. Найб. доўга панавала ў шлюбна-сямейных адносінах. Асаблівае месца ў сістэме З.п. займалі нормы копнага права, якія дзейнічалі на Беларусі з глыбокай старажытнасці да 18 ст. (гл. Копны суд). Уплыў З.п. адчуваўся і пазней, асабліва ў зямельным і сямейным праве.

Літ.:

Юхо І. Крыніцы беларуска-літоўскага права. Мн., 1991.

Я.І.Юхо.

т. 7, с. 40

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)