гра́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Упасці з моцным грукатам.

Г. аб падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́кнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гра́кнуся гра́кнемся
2-я ас. гра́кнешся гра́кнецеся
3-я ас. гра́кнецца гра́кнуцца
Прошлы час
м. гра́кнуўся гра́кнуліся
ж. гра́кнулася
н. гра́кнулася
Загадны лад
2-я ас. гра́кніся гра́кніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час гра́кнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гра́кнуцца сов., прост. гро́хнуться, бря́кнуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Упасці з моцным шумам, грукатам. Гракнуцца аб падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гра́кнуцца разм. schwer hnfallen*, hnschlagen* vi (s), hnstürzen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Грак ’птушка грак’ (БРС, Шат., Касп.). Параўн. укр. грак, польск. grak ’тс’. Параўн. яшчэ балг. гра́ка ’варона’. Утварэнне ад слав. гукапераймальнага дзеяслова *grakati ’каркаць’, ’лаяць; крычаць, голасна размаўляць і да т. п.’ Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 102–103; Фасмер, 1, 451. Сюды ж і бел. гра́кнуць ’грукнуць’, гра́кнуцца ’ўпасці’ (БРС, Касп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)