грабёж м. грабе́ж, -бяжу́ м., рабу́нак, -нку м.; рабава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабава́нне ср. грабёж м., разграбле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабу́нак, -нку м., уст. грабёж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грабе́ж, -бяжу́ м. грабёж, ограбле́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдзі́рства ср., прост. грабёж м., обдира́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ограбле́ние ср.

1. (действие) аграбле́нне, -ння ср., абрабава́нне, -ння ср.;

2. (грабёж) грабе́ж, -бяжу́ м., грабе́жніцтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́йма1 ’прарэха ў штанах’ (КСТ). Гл. вы́йма.

Ву́йма2 ’процьма, маса, вялікая колькасць’ (мсцісл., З нар. сл.); ’шмат’ (Мат. Гом.), уйма ’тс’ (Цых.), рус. у́йма ’мноства’ ад узяць, вазьму́, першапачаткова ’колькі можа змясціцца’.

Ву́йма3 ’?’, параўн. у «Энеідзе навыварат»: «А грэкі вуйму нарабілі, як ляда Трою ўсю спалілі». Адпавядае польск. ujma ’страта, шкода, крыўда’, чэш. újma ’шкода, страта’; сюды таксама рус. смал. вуйма ’дзіва, цуд; бяда’. Да уя́ць, уня́ць ’узяць, убавіць, зменшыць’; параўн. незак. трыванне уймава́ць ’браць, змяншаць’ (Некр. і Байк.) і інш. прыставачныя ўтварэнні ад *jęti (гл. узяць, пяць); зыходнае значэнне слова ўзнаўляецца, як ’рабунак, грабёж’, з далейшым развіццём ’шкода, крыўда’, у сувязі з чым няма падстаў дапускаць запазычанне з іншых моў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)