грабянёвы гл. грэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грабянё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грабянё́вы грабянё́вая грабянё́вае грабянё́выя
Р. грабянё́вага грабянё́вай
грабянё́вае		 грабянё́вага грабянё́вых
Д. грабянё́ваму грабянё́вай грабянё́ваму грабянё́вым
В. грабянё́вы (неадуш.)
грабянё́вага (адуш.)		 грабянё́вую грабянё́вае грабянё́выя (неадуш.)
грабянё́вых (адуш.)
Т. грабянё́вым грабянё́вай
грабянё́ваю		 грабянё́вым грабянё́вымі
М. грабянё́вым грабянё́вай грабянё́вым грабянё́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грэ́бень, -я, мн. грабяні́ і (з ліч. 2, 3, 4) грэ́бені, грабянёў, м.

1. Пласцінка з радам зубцоў для расчэсвання валасоў або заколвання і змацавання жаночай прычоскі.

2. Прыстасаванне такой формы, ужыв. ў розных галінах вытворчасці.

Прадзільны г.

Фарміраваць грабяні пад пасадку кукурузы.

3. Мясісты нараст на галаве некаторых птушак.

Г. пеўня.

4. перан. Вяршыня чаго-н.

Г. хвалі.

Горны г.

|| прым. грабе́нны, -ая, -ае (да 1—3 знач.), грабянёвы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.) і грабнявы́, -а́я, -о́е (да 4 знач.).

Грабеннае прадзенне.

Грабенны (грабянёвы) выраст.

Грабнявыя культуры.

|| памянш. грабе́ньчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 3 знач.); прым. грабе́ньчыкавы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гребёночный грабянёвы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)