Грабянцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Грабянцы́
Р. Грабянцо́ў
Д. Грабянца́м
В. Грабянцы́
Т. Грабянца́мі
М. Грабянца́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грабяне́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грабяне́ц грабянцы́
Р. грабянца́ грабянцо́ў
Д. грабянцу́ грабянца́м
В. грабяне́ц грабянцы́
Т. грабянцо́м грабянца́мі
М. грабянцы́ грабянца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Грабяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Грабяне́ц
Р. Грабянца́
Д. Грабянцу́
В. Грабяне́ц
Т. Грабянцо́м
М. Грабянцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пушы́цца, ‑шыцца; незак.

Быць, здавацца пушыстым. Раніцы ўставалі ружавыя, з ружовым снегам і ружовым інеем, якога багата пушылася на сценах, у падстрэшшах. Мележ. Пахне цёртым лёнам: на скрыні расчасаная на жалезным грабянцы з вялізнымі зубамі пушыцца кудзеля. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)