гра

Том: 37, старонка: 407.

img/37/37-407_1912_Гра.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Гра Ф. 10/637

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гра М. А. 5/272

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шва́гер, -гра, мн. -гры, -граў, м.

Брат жонкі або муж сястры ці швагеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буго́р, -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Невялікае ўзвышша, узгорак.

|| памянш. бугаро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуго́р¹, -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Рыба атрада касцістых, падобная на змяю.

|| прым. вугро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шу́рин шва́гер, -гра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуго́р I, -гра́ м., зоол. у́горь

вуго́р II, -гра́ м. у́горь; прыщ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуго́р², -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Невялікі бугарок — тлушчавая пробка ў порах скуры.

Твар у вуграх.

|| прым. вугры́сты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баго́р, -гра́ ж., обл., см. буса́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)