го́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́т го́ты
Р. го́та го́таў
Д. го́ту го́там
В. го́та го́таў
Т. го́там го́тамі
М. го́це го́тах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гот, см. го́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГОТ (Gott) Карэл

(н. 14.7.1939, г. Пльзень, Чэхія),

чэшскі эстрадны спявак (тэнар). Нар. арт. ЧССР (1985). Скончыў Пражскую кансерваторыю (1965, клас К.Карэніна). Дэбютаваў у 1959. У 1960-я г. саліст т-раў «Семафор», «Апола». Валодае моцным прыгожым голасам. У рэпертуары класічныя арыі, нар. песні, джазавыя балады, сучасныя эстр. песні. Здымаецца ў кіно. Лаўрэат прэмій «Залаты салавей» (7 разоў, з 1963), «Залаты голас Прагі», 1-ы прыз на міжнар. конкурсе эстр. спевакоў у (Сопаце (Польшча, 1964), 1-я прэмія на міжнар. конкурсах песні ў Сан-Рэма (Італія) і Кане (Францыя; абодва (1966).

т. 5, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гот К. 11/481

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

го́ты ист. го́ты, -таў; гот ед. гот, род. го́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ты, -аў, адз. гот, -а, М го́це, м.

Старажытныя германскія плямёны 2—9 стст.

|| прым. го́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ты, ‑аў; адз. гот, ‑а, М гоце, м.

Старажытнае племя ўсходніх германцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгата́, -ы́, ДМ -гаце́, мн. -го́ты, -го́т, ж.

Геаграфічная каардыната, якая вызначае месца пунктаў на паверхні Зямлі адносна пачатковага мерыдыяна.

Заходнія даўготы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Goth [gɒθ] n.

1. гот

2. ва́рвар, ванда́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калго́ты, ‑гот; адз. няма.

Жаночыя ці дзіцячыя панчохі, вывязаныя разам са штанамі; штаны-панчохі.

[Чэшск. kalhoty.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)