горшо́к (для варки пищи) гаршчо́к, род. гаршка́ м.; (для молока) збан, род. збана́ м., глады́ш, -ша́ м.; (для цветов) вазо́н, -на м.;

◊

не бо́ги горшки́ обжига́ют погов. не святы́я гаршкі́ ле́пяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вазо́н м. вазо́н, цвето́чный горшо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обливно́й паліва́ны;

обливно́й горшо́к паліва́ны гаршчо́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чугу́н​II (горшок) чыгу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гляк (род. гляка́) м. горшо́к с у́зким го́рлышком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

макацёр, -катра́ м. (горшок для растирания мака) мако́тра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варэ́йка ж., обл. сосу́д м.; (для варки пищи) горшо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горла́ч

1. зоол. гарла́ч, -ча́ м.;

2. (глиняный горшок) обл. гарла́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыгу́н м.

1. род. чыгуну́ (металл) чугу́н;

2. род. чыгуна́ (сосуд) чугу́н, горшо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гаршчо́к ’гаршчок’ (БРС, Нас., Касп., Шат., Бяльк., Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Рус. горшо́к (дыял. памянш. горщёчек), укр. горщо́к. Лічыцца памяншальнай формай ад слав. *gъrnъ і яго вытворных (*gъrnьcь). Гл. Фасмер, 1, 445. Падрабязна Трубачоў, Ремесл. терм., 191–200.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)