горкая - Пошук

го́ркая

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́ркая ж., сущ. (водка) го́рькая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГО́РКАЯ СОЛЬ,

тое, што эпсаміт.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

іро́нія, -і, ж.

Тонкая, скрытая насмешка.

Горкая і.

◊

Іронія лёсу — аб недарэчнай выпадковасці.

|| прым. ірані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цьфу, выкл. (разм.).

Ужыв. для выказвання незадаволенасці, злосці, расчаравання, пагардлівых адносін да каго-, чаго-н.

Цьфу!Абрыдзеў, як горкая рэдзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

home truth [ˌhəʊmˈtru:θ] n. го́ркая пра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жоўць¹, -і, ж.

1. Жоўта-зялёная горкая вадкасць, якую выдзяляе печань у кішэчнік.

2. перан. Злосць, раздражненне.

У яе словах многа жоўці.

|| прым. жо́ўцевы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ркі

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

distasteful [dɪsˈteɪstfəl] adj. непрые́мны; кры́ўдны;

distasteful truth го́ркая пра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іерэмія́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Кніжн. Слёзная, горкая скарга, нараканне.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum