Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнік(
сузор’е
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
го́нчы
прыметнік, адносны
| го́нчы | го́нчая | го́нчае | ||
| го́нчага | го́нчай го́нчае |
го́нчага | го́нчых | |
| го́нчаму | го́нчай | го́нчаму | го́нчым | |
| го́нчы ( го́нчага ( |
го́нчую | го́нчае | го́нчых ( |
|
| го́нчым | го́нчай го́нчаю |
го́нчым | го́нчымі | |
| го́нчым | го́нчай | го́нчым | го́нчых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́нчы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| го́нчы | ||
| го́нчага | го́нчых | |
| го́нчаму | го́нчым | |
| го́нчага | го́нчых | |
| го́нчым | го́нчымі | |
| го́нчым | го́нчых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)