го́льфавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́льфавы го́льфавая го́льфавае го́льфавыя
Р. го́льфавага го́льфавай
го́льфавае		 го́льфавага го́льфавых
Д. го́льфаваму го́льфавай го́льфаваму го́льфавым
В. го́льфавы (неадуш.) го́льфавую го́льфавае го́льфавыя (неадуш.)
го́льфавых (адуш.)
Т. го́льфавым го́льфавай
го́льфаваю		 го́льфавым го́льфавымі
М. го́льфавым го́льфавай го́льфавым го́льфавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́льфавы го́льфовый;

~выя клю́шкі — го́льфовые клю́шки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гольфовый го́льфавы;

гольфовые клю́шки го́льфавыя клю́шкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hole

[hoʊl]

1.

n.

1) дзі́рка, дзю́рка f. (у во́пратцы і пад.)

2) я́ма, нара́ f.; пало́нка f. (у лёдзе)

3) глухі́ заку́так

4) турэ́мная ка́мэра

5) хі́ба f., недахо́п -у m.

2.

v.t.

1) прадзіра́ўліваць, прадзіра́ць, прасьвідро́ўваць, пракру́чваць дзі́рку

2) прако́пваць, прарыва́ць (пра зьвяро́ў)

3) Sport загна́ць у я́мку (го́льфавы мяч)

•

- in the hole

- pick holes in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)