го́ласна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
го́ласна галасне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

го́ласна нареч.

1. вслух;

гавары́ць г. — говори́ть вслух;

2. громогла́сно; во всеуслы́шание;

г. заяві́ць — громогла́сно заяви́ть;

3. гро́мко;

г. крыча́ць — гро́мко крича́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ласна, прысл.

Уголас, не шэптам. Голасна чытаць. // Гучна, моцна. Малатарня гула, і таму гаварыць прыйшлося ненатуральна голасна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́ласна прысл

1. laut; hörbar;

гавары́ць го́ласна laut spréchen*;

крыча́ць го́ласна lаut schréien*;

2. (адкрыта, публічна) öffentlich;

заяві́ць го́ласна öffentlich erklären

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гро́мко нареч. гу́чна, го́ласна, мо́цна, гро́мко крича́ть го́ласна (мо́цна) крыча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Голасна, сутаргава плакаць.

Р. над нябожчыкам.

|| наз. рыда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

громогла́сно нареч. уго́лас, го́ласна, гу́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вслух нареч. услы́х, уго́лас; (громко) го́ласна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́лас, прысл.

1. Так, што чутно іншым, гучна, голасна.

Чытаць у.

2. перан. Адкрыта, на людзях.

Заявіць пра што-н. у.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разраўці́ся, -раву́ся, -раве́шся, -раве́цца; -равёмся, -равяце́ся, -раву́цца; -раві́ся; зак. (разм.).

1. Узняць моцны, працяжны роў (пра жывёл).

2. Моцна, голасна расплакацца; разрыдацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)