Verbum

анлайнавы слоўнік

гнілі́зна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гнілі́зна ж., см. гніль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнілі́зна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і гніль. Пах гнілізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнілі́зна ж., гніллё н., гніль ж. Fäule f -, Fäulnis f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Fäule

f - гнілата́, гнілі́зна, гніль; гніццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

◎ Псінь ’гніль, гнілізна’ (Нас.), ’непрыемны (сабачы) пах’ (Нас., Нар. лекс., Сл. ПЗБ). Дэрыват ад псіна або псіны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гни́ль в разн. знач. гніль, род. гні́лі ж., гнілі́зна, -ны ж., гнілата́, -ты́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fäulnis

f - гніе́нне; гнілі́зна, гніль

in ~ übergehen* — загніва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гнильца́ прост., уменьш., унич. гніль, род. гні́лі ж., гнілі́зна, -ны ж.;

с гнильцо́й разг. гнілава́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Móder

m -s

1) гнілі́зна, цвіль, пле́сня

2) гніллё

in ~ zerfállen* — рассы́пацца ў прах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)