гнілы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гнілы́ гніла́я гніло́е гнілы́я
Р. гніло́га гніло́й
гніло́е		 гніло́га гнілы́х
Д. гніло́му гніло́й гніло́му гнілы́м
В. гнілы́ (неадуш.)
гніло́га (адуш.)		 гнілу́ю гніло́е гнілы́я (неадуш.)
гнілы́х (адуш.)
Т. гнілы́м гніло́й
гніло́ю		 гнілы́м гнілы́мі
М. гнілы́м гніло́й гнілы́м гнілы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гнілы́, -а́я, -о́е.

1. Сапсаваны гніеннем, спарахнелы, затхлы.

Гнілая салома.

Гнілая вада.

2. Сыры, дажджлівы.

Гнілая восень.

3. перан. Непрыгодны, нездаровы.

Г. настрой.

|| наз. гні́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнілы́ в разн. знач. гнило́й; (о погоде — ещё) сля́котный;

~ло́е дрэ́ва — гнило́е де́рево;

~ла́я вада́ — гнила́я вода́;

~ла́я во́сень — гнила́я (сля́котная) о́сень;

г. лібералі́зм — гнило́й либерали́зм; (о трупе — ещё) разложи́вшийся;

◊ ~ло́му цяля́ці хваста́ не адарве́ — погов. му́хи не оби́дит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнілы́, ‑ая, ‑ое; ‑а.

1. Разбураны гніеннем; стары, збуцвелы, спарахнелы. Гнілое бервяно. Гнілы пень. Гнілыя яблыкі. □ Гнілая шалёўка не трымалася на цвіках і сыпалася ўніз спарахнелымі кавалкамі. Чорны. // Застаялы, затхлы (пра ваду, паветра і пад.). Гнілая вада. Гнілы пах. □ Ззаду застаўся доўгі і небяспечны шлях: пераправа праз гнілыя стаячыя рэкі, праз небяспечныя багны. Самуйлёнак. // перан. Хваравіты, слабы (пра чалавека). Хоць дзіцятка гніла, але бацьку міла. Прыказка.

2. Сыры, дажджлівы. Пагарэльцы спяшаліся закончыць будоўлю, пакуль надыдзе гнілая зімовая непагадзь. Самуйлёнак.

3. перан. Састарэлы, непрыгодны, нездаровы. Гнілая тэорыя. □ Рукой пралетарскаю смелай Гнілы стары лад зруйнаваны. Купала. // у знач. наз. гніло́е, ‑ога, н. Аджытае, непрыгоднае. Мы скінеш з дарогі астаткі гнілога. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнілы́ faul(ig), verfáult (тс перан); módrig; kariös (пра зубы, косці); stagníerend (пра ваду);

гніла́я во́сень násser Herbst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гнілы, трухлявы, трухлы, збуцвелы, патлелы, прэлы, сапрэлы, перапрэлы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

тхлі́на, -ы, ж.

Тухлы, гнілы пах.

Тхлінаю пахне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

струхле́лы, -ая, -ае.

Які ператварыўся ў парахню; сатлелы, гнілы.

С. хлеў.

|| наз. струхле́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнило́й прям., перен. гнілы́;

гнило́е де́рево гніло́е дрэ́ва;

гнило́й либерали́зм гнілы́ лібералі́зм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полугнило́й гнілава́ты; падгні́лы, ама́ль гнілы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)