гно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гно́йны гно́йная гно́йнае гно́йныя
Р. гно́йнага гно́йнай
гно́йнае
гно́йнага гно́йных
Д. гно́йнаму гно́йнай гно́йнаму гно́йным
В. гно́йны (неадуш.)
гно́йнага (адуш.)
гно́йную гно́йнае гно́йныя (неадуш.)
гно́йных (адуш.)
Т. гно́йным гно́йнай
гно́йнаю
гно́йным гно́йнымі
М. гно́йным гно́йнай гно́йным гно́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гно́йны

1. гно́йный;

~ныя выдзяле́нні — гно́йные выделе́ния;

~ная — ра́на гно́йная ра́на;

2. унаво́женный;

~ная зямля́ — унаво́женная земля́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гно́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гною. Гнойны пах. Гнойныя выдзяленні. // Які гнаіцца, з гноем. Гнойнае запаленне. Гнойная рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гно́йны мед itrig, iternd, iter-, purulnt;

гно́йн працэ́с iterungsprozess m -es, -e;

гно́йнае запале́нне it(e)rige Entzündung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гной, гно́ю, М гнаі, м.

1. Перапрэлая сумесь памёту і подсцілу свойскай жывёлы, якая ўжыв. для ўгнаення глебы.

Конскі г.

Вывесці г. з хлява.

2. Вадкасць жоўтага або шэрага колеру з непрыемным пахам як прадукт гніення, запалення тканак жывога арганізма.

|| прым. гнаявы́, -а́я, -о́е і гно́йны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

язвава-гнойны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. язвава-гнойны язвава-гнойная язвава-гнойнае язвава-гнойныя
Р. язвава-гнойнага язвава-гнойнай
язвава-гнойнае
язвава-гнойнага язвава-гнойных
Д. язвава-гнойнаму язвава-гнойнай язвава-гнойнаму язвава-гнойным
В. язвава-гнойны
язвава-гнойнага
язвава-гнойную язвава-гнойнае язвава-гнойныя
Т. язвава-гнойным язвава-гнойнай
язвава-гнойнаю
язвава-гнойным язвава-гнойнымі
М. язвава-гнойным язвава-гнойнай язвава-гнойным язвава-гнойных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запале́нча-гно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запале́нча-гно́йны запале́нча-гно́йная запале́нча-гно́йнае запале́нча-гно́йныя
Р. запале́нча-гно́йнага запале́нча-гно́йнай
запале́нча-гно́йнае
запале́нча-гно́йнага запале́нча-гно́йных
Д. запале́нча-гно́йнаму запале́нча-гно́йнай запале́нча-гно́йнаму запале́нча-гно́йным
В. запале́нча-гно́йны (неадуш.)
запале́нча-гно́йнага (адуш.)
запале́нча-гно́йную запале́нча-гно́йнае запале́нча-гно́йныя (неадуш.)
запале́нча-гно́йных (адуш.)
Т. запале́нча-гно́йным запале́нча-гно́йнай
запале́нча-гно́йнаю
запале́нча-гно́йным запале́нча-гно́йнымі
М. запале́нча-гно́йным запале́нча-гно́йнай запале́нча-гно́йным запале́нча-гно́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крывяні́ста-гно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крывяні́ста-гно́йны крывяні́ста-гно́йная крывяні́ста-гно́йнае крывяні́ста-гно́йныя
Р. крывяні́ста-гно́йнага крывяні́ста-гно́йнай
крывяні́ста-гно́йнае
крывяні́ста-гно́йнага крывяні́ста-гно́йных
Д. крывяні́ста-гно́йнаму крывяні́ста-гно́йнай крывяні́ста-гно́йнаму крывяні́ста-гно́йным
В. крывяні́ста-гно́йны (неадуш.)
крывяні́ста-гно́йнага (адуш.)
крывяні́ста-гно́йную крывяні́ста-гно́йнае крывяні́ста-гно́йныя (неадуш.)
крывяні́ста-гно́йных (адуш.)
Т. крывяні́ста-гно́йным крывяні́ста-гно́йнай
крывяні́ста-гно́йнаю
крывяні́ста-гно́йным крывяні́ста-гно́йнымі
М. крывяні́ста-гно́йным крывяні́ста-гно́йнай крывяні́ста-гно́йным крывяні́ста-гно́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

слі́зіста-гно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слі́зіста-гно́йны слі́зіста-гно́йная слі́зіста-гно́йнае слі́зіста-гно́йныя
Р. слі́зіста-гно́йнага слі́зіста-гно́йнай
слі́зіста-гно́йнае
слі́зіста-гно́йнага слі́зіста-гно́йных
Д. слі́зіста-гно́йнаму слі́зіста-гно́йнай слі́зіста-гно́йнаму слі́зіста-гно́йным
В. слі́зіста-гно́йны (неадуш.)
слі́зіста-гно́йнага (адуш.)
слі́зіста-гно́йную слі́зіста-гно́йнае слі́зіста-гно́йныя (неадуш.)
слі́зіста-гно́йных (адуш.)
Т. слі́зіста-гно́йным слі́зіста-гно́йнай
слі́зіста-гно́йнаю
слі́зіста-гно́йным слі́зіста-гно́йнымі
М. слі́зіста-гно́йным слі́зіста-гно́йнай слі́зіста-гно́йным слі́зіста-гно́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гно́йный гно́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)