гнаі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., гно́іцца; незак.

Выдзяляць гной.

Рана гноіцца.

|| наз. гнае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнаі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гно́іцца гно́яцца
Прошлы час
м. гнаі́ўся гнаі́ліся
ж. гнаі́лася
н. гнаі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гнаі́цца несов. гнои́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнаі́цца, гноіцца; незак.

Выдзяляць гной. Вочы гнояцца. □ Правая нага, на якой вышэй калена гнаілася рана, распухла і пакрылася фіялетавымі плямамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнаі́цца éitern vi; tríefen* vi (пра вочы);

ра́на гнаі́цца die Wúnde éitert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гнои́ться гнаі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загнаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -но́іцца; зак.

Пачаць гнаіцца, пакрыцца гноем.

Рана загнаілася.

Вочы загнаіліся.

|| незак. загно́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

suppurate [ˈsʌpjureɪt] v. med. гнаі́цца, нагно́йвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ulcerate [ˈʌlsəreɪt] v. med. загніва́ць; гнаі́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

загнаі́цца, ‑гноіцца; зак.

Пакрыцца, запоўніцца гноем; пачаць гнаіцца. Вочы загнаіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)