гмы́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гмы́каю |
гмы́каем |
| 2-я ас. |
гмы́каеш |
гмы́каеце |
| 3-я ас. |
гмы́кае |
гмы́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гмы́каў |
гмы́калі |
| ж. |
гмы́кала |
| н. |
гмы́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
гмы́кай |
гмы́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
гмы́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гмы́каць несов., разг. гмы́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гмы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Вымаўляць «гм», выказваючы сумненне, здзіўленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гмы́каць, гмы́кнуць «hm» ságen (zum Zeichen der Verwunderung, der Ironie oder des Ärgers)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гмы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да гмыкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)