гліцэры́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гліцэры́навы |
гліцэры́навая |
гліцэры́навае |
гліцэры́навыя |
| Р. |
гліцэры́навага |
гліцэры́навай
гліцэры́навае |
гліцэры́навага |
гліцэры́навых |
| Д. |
гліцэры́наваму |
гліцэры́навай |
гліцэры́наваму |
гліцэры́навым |
| В. |
гліцэры́навы (неадуш.)
гліцэры́навага (адуш.) |
гліцэры́навую |
гліцэры́навае |
гліцэры́навыя (неадуш.)
гліцэры́навых (адуш.) |
| Т. |
гліцэры́навым |
гліцэры́навай
гліцэры́наваю |
гліцэры́навым |
гліцэры́навымі |
| М. |
гліцэры́навым |
гліцэры́навай |
гліцэры́навым |
гліцэры́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гліцэры́навы глицери́новый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гліцэры́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гліцэрыны. // Прыгатаваны з гліцэрыны; з гліцэрынай. Гліцэрынавае мыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гліцэры́на, -ы, ж.
Бясколерная масляністая вадкасць, якую атрымліваюць з тлушчаў для медыцынскіх і тэхнічных мэт.
|| прым. гліцэры́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
глицери́новый гліцэры́навы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
glycerin
[ˈglɪsərrɪn]
1.
n.
гліцэры́н -у m.
2.
adj.
гліцэры́навы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
glicerynowy
glicerynow|y
гліцэрынавы;
mydło ~e — гліцэрынавае мыла
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)