Глі́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Глі́наўка
Р. Глі́наўкі
Д. Глі́наўцы
В. Глі́наўку
Т. Глі́наўкай
Глі́наўкаю
М. Глі́наўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Малая Глінаўка (радовішча цагельнай сыравіны, Міёрскі р-н) 7/171

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

глі́нішча

1. Месца, дзе здабываюць гліну і робяць цэглу-сырэц; гліняны кар'ер (БРС). Тое ж глі́наўка (Лёзн.), гліні́шча (Пін. пав. Карскі, 1897, 13), глі́нніца (Беш. Касп.).

2. Гліністы ўчастак поля (Мсцісл. Юрч., Слаўг.).

3. Цагляны завод (Слуцк. Мал. 170).

□ ур, Глінішча (поле) каля в. Віравая Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)