глыну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
глыну́ты |
глыну́тая |
глыну́тае |
глыну́тыя |
| Р. |
глыну́тага |
глыну́тай глыну́тае |
глыну́тага |
глыну́тых |
| Д. |
глыну́таму |
глыну́тай |
глыну́таму |
глыну́тым |
| В. |
глыну́ты (неадуш.) глыну́тага (адуш.) |
глыну́тую |
глыну́тае |
глыну́тыя (неадуш.) глыну́тых (адуш.) |
| Т. |
глыну́тым |
глыну́тай глыну́таю |
глыну́тым |
глыну́тымі |
| М. |
глыну́тым |
глыну́тай |
глыну́тым |
глыну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
глыну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
глыну́ты |
глыну́тая |
глыну́тае |
глыну́тыя |
| Р. |
глыну́тага |
глыну́тай глыну́тае |
глыну́тага |
глыну́тых |
| Д. |
глыну́таму |
глыну́тай |
глыну́таму |
глыну́тым |
| В. |
глыну́ты (неадуш.) глыну́тага (адуш.) |
глыну́тую |
глыну́тае |
глыну́тыя (неадуш.) глыну́тых (адуш.) |
| Т. |
глыну́тым |
глыну́тай глыну́таю |
глыну́тым |
глыну́тымі |
| М. |
глыну́тым |
глыну́тай |
глыну́тым |
глыну́тых |
Кароткая форма: глыну́та.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
глыну́ты загло́танный; прогло́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загло́танный глыну́ты, заглыта́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)