глыману́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
глыману́ |
глыманё́м |
| 2-я ас. |
глымане́ш |
глыманяце́ |
| 3-я ас. |
глымане́ |
глыману́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
глыману́ў |
глыману́лі |
| ж. |
глыману́ла |
| н. |
глыману́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
глымані́ |
глымані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
глыману́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
глыману́ць сов., однокр., разг., см. гламану́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глыману́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да глэмаць, гламаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)