Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
глыбо́кі, -ая, -ае.
1. Які мае вялікую глыбіню (у 1 знач.).
Глыбокая яма.
Рыба плавала глыбока (прысл.).
2. Размешчаны ў сярэдзіне чаго-н. або аддалены ад чаго-н.
Г. тыл.
3.перан. Недаступны, скрыты.
Глыбокая тайна.
4.перан. Які дасягнуў высокай ступені праяўлення, мяжы ў сваім развіцці, моцны, поўны.
Глыбокія пачуцці.
Глыбокія думкі.
Глыбокая старасць.
Глыбокая ноч.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
глыбо́ків разн. знач. глубо́кий;
~кая рака́ — глубо́кая река́;
г. снег — глубо́кий снег;
~кае дыха́нне — глубо́кое дыха́ние;
г. го́лас — глубо́кий го́лос;
г. тыл — глубо́кий тыл;
~кія ве́ды — глубо́кие зна́ния;
~кае маўча́нне — глубо́кое молча́ние;
~кае го́ра — глубо́кое го́ре;
◊ ~кая старажы́тнасць — седа́я старина́;
г. сэнс — глубо́кий смысл;
г. пакло́н — глубо́кий покло́н;
~кая ста́расць — глубо́кая ста́рость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глыбо́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае вялікую глыбіню (у 1 знач.). Глыбокая нара. Глыбокая яма. Глыбокая рака. □ Усюды было многа вузкіх дарожак з глыбокімі каляінамі.Чорны.// Зроблены, праведзены на значную глыбіню. Глыбокае ворыва.// Які мае большую глыбіню ў параўнанні з іншымі аднароднымі прадметамі. Глыбокая талерка. □ Твар .. [маці] заклапочаны, пад вачамі туга праклала глыбокія маршчыны.Кавалёў.// Далёкі, які не мае бачных граніц. У глыбокім начным небе высыпалі мірыяды зор.Лынькоў.// Які залягае тоўстым слоем. Снег быў глыбокі, пульхны, але добра трымаў лыжы.Алешка.[Коні] пачалі задаволена фыркаць, рупліва тупаючы па глыбокім пяску.Брыль.
2. Які знаходзіцца далёка ад паверхні ці пранікае на значную глыбіню (у 2 знач.). Глыбокае дно. Глыбокі нырок.// Які выходзіць з глыбіні (у 3 знач.). Дыханне рабілася рытмічным і глыбокім.М. Ткачоў.Голас быў роўны, ціхі і глыбокі.М. Стральцоў.// Праніклівы (пра позірк, вочы). Глыбокі позірк. □ Перад.. [Зорыным] паўстаў мілы вобраз Надзейкі, яе нейкія асаблівыя вочы, глыбокія, як мора.Гурскі.Вочы ў Алёнкі цёмныя, глыбокія.Кандрусевіч.
3. Аддалены ад граніц чаго‑н. або размешчаны ўсярэдзіне чаго‑н. Глыбокі тыл. □ Жыў ляснік са сваёй леснічыхай Каля завадзі ціхай, Каля возера ў пушчы глыбокай Ад вёсак далёка.Куляшоў.Сябрам-партызанам [Дубяга] сказаў не чакаць З глыбокай разведкі раней як дзён пяць.Танк.//перан. Даўно мінулы; аддалены (пра час). Глыбокая старажытнасць.
4. Змястоўны, важны, грунтоўны. Глыбокія веды. Глыбокі аналіз паэмы.// Значны, істотны (пра змест, уклад у што‑н. і пад.). Пакінуць глыбокі след у літаратуры. □ Я толькі сёння распазнаў Глыбокі сэнс звычайных ісцін...Глебка.
5. Які дасягнуў высокай ступені; поўны, моцны (пра пачуцці, стан і пад.). Глыбокая любоў. Глыбокае маўчанне. □ Сцёпка падыходзіць да Алёнкі. Па голасу яго яна чуе глыбокую да яе павагу.Колас.Салодкі, смачны і глыбокі быў сон Рыгора.Гартны.// Які дасягнуў найвышэйшай ступені, мяжы ў сваім развіцці. Глыбокая старасць.// Позні, глухі (у 5 знач.). У глыбокую восень, скончыўшы навігацыю, параходы заходзілі ў загон.Ракітны.
6. Нізкі, шчыры (пра паклон). З паклонам ветлым і глыбокім сустрэў пасланак гаспадар.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глыбо́кі
1. tief, Tief-;
глыбо́кая тале́рка tíefer Téller;
2.перан:
глыбо́кі сон tíefer Schlaf;
глыбо́кае ўра́жанне tíefer Éindruck;
глыбо́кія ве́ды fundíertes [profúndes] Wíssen;
глыбо́кая во́сень Spätherbst m -es;
да глыбо́кай но́чы bis tief in die Nacht hinéin;
глыбо́кі тыл tíefes Hínterland n;
глыбо́кая ўдзя́чнасць tief empfúndener Dank;
глыбо́кая ста́расць hóhes Álter
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Глыбо́кі ’глыбокі’ (БРС), укр.глибо́кий, рус.дыял.глыбо́кий, чэш.дыял.hlyboký, балг.дыял.глибо́к і г. д. Прасл.дыял.*glybokъ. Гэта вельмі архаічная форма, варыянт да *glǫbokъ ’тс’ (параўн. грэч.γλύφω, лац.glūbō). Гл. Фасмер, 1, 417–418; Трубачоў, Эт. сл., 6, 160. Параўн. глабіна́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
глыбокі; бяздонны (перан.) □ без дна
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ГЛЫБО́КІ ДРУК,
від друку, пры якім друкавальныя элементы друкарскай формы паглыблены адносна прабельных і запаўняюцца фарбаю. У працэсе друкавання фарба бесперапынна паступае на паверхню друкарскай формы, спец. стальной пласцінкай (ракелем) выдаляецца з прабельных элементаў, а з паглыбленняў пад ціскам друкарскага вала перадаецца на паперу.
Чым глыбей друкавальныя элементы, тым больш фарбы пераносіцца на паперу і больш цёмнымі насычанымі робяцца пэўныя часткі адбітка. Для адбіткаў глыбокага друку ўласцівыя высокая яркасць, насычанасць і мяккасць тонавых пераходаў. Формы для глыбокага друку робяць фотамех. спосабам і на электрагравіравальных апаратах, друкаванне выконваецца на ратацыйных друкарскіх машынах. Глыбокі друк выкарыстоўваюць для друкавання ілюстраваных адна- і шматфарбавых часопісаў, рэкламнай і этыкетачна-ўпаковачнай выяўленчай прадукцыі. Вядомы з 15 ст. Папярэднікам сучаснага спосабу вырабу формаў глыбокага друку з’яўляецца геліягравюра.
Літ.:
Полянский Н.Н. Технология полиграфического производства. Ч. 2. М., 1982.