гле́іста-бало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гле́іста-бало́тны |
гле́іста-бало́тная |
гле́іста-бало́тнае |
гле́іста-бало́тныя |
| Р. |
гле́іста-бало́тнага |
гле́іста-бало́тнай
гле́іста-бало́тнае |
гле́іста-бало́тнага |
гле́іста-бало́тных |
| Д. |
гле́іста-бало́тнаму |
гле́іста-бало́тнай |
гле́іста-бало́тнаму |
гле́іста-бало́тным |
| В. |
гле́іста-бало́тны (неадуш.)
гле́іста-бало́тнага (адуш.) |
гле́іста-бало́тную |
гле́іста-бало́тнае |
гле́іста-бало́тныя (неадуш.)
гле́іста-бало́тных (адуш.) |
| Т. |
гле́іста-бало́тным |
гле́іста-бало́тнай
гле́іста-бало́тнаю |
гле́іста-бало́тным |
гле́іста-бало́тнымі |
| М. |
гле́іста-бало́тным |
гле́іста-бало́тнай |
гле́іста-бало́тным |
гле́іста-бало́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ГІДРАМО́РФНЫЯ ГЛЕ́БЫ,
1) група глеб, якія фарміруюцца пад уплывам устойлівага залішняга ўвільгатнення, што суправаджаецца торфаназапашваннем і агляеннем. Да гідраморфных глеб адносяць тарфяна-балотныя глебы розных тыпаў, часам таксама глеіста-балотныя, глеіста-перагнойна-глеевыя і глеіста-тарфяніста-глеевыя. Характэрная асаблівасць гідраморфнага глебаўтварэння — анаэробныя ўмовы і аднаўленчыя працэсы. Гідраморфныя глебы меліярыруюць і ўключаюць у с.-г. вытв-сць.
2) Глебы, якія фарміруюцца ва ўмовах акумулятыўных ландшафтаў пад непасрэдным уплывам грунтавых вод.
3) Глебы, якія фарміруюцца пры пастаянным або перыядычным уздзеянні ўзыходных грунтавых вод на ўвесь профіль ці якую-н. яго частку.
т. 5, с. 230
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
саленасто́ма
(н.-лац. solenostoma)
пячоначны мох сям. юнгерманіевых, які расце на вільготнай гліністай, пясчанай і глеіста-пясчанай глебах, па краях канаў, берагах ручаёў, абапал дарог.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БЕ́ЛАЕ ВО́ЗЕРА,
у Беларусі, у Глыбоцкім раёне Віцебскай вобл., у бас. р. Дабрылаўка, за 12 км на Пн ад г. Глыбокае. Пл. 0,55 км², даўж. 1,76 км, найб. шыр. 870 м, найб. глыб. 9,8 м, даўж. берагавой лініі 5,36 км. Пл. вадазбору 8,21 км².
Схілы катлавіны выш. да 22 м, разараныя, месцамі парослыя хмызняком. Берагі зліваюцца са схіламі, у асобных месцах нізкія. Падводная частка катлавіны складанай будовы, мае выгляд трох плёсаў. Дно каля берагоў пясчанае, месцамі глеіста-гліністае. Шыр. паласы расліннасці 5—80 м да глыб. 2 м. Выцякае ручай у р. Дабрылаўка.
т. 2, с. 384
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)