гле́тчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і ляднік.

|| прым. гле́тчарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гле́тчар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гле́тчар гле́тчары
Р. гле́тчара гле́тчараў
Д. гле́тчару гле́тчарам
В. гле́тчар гле́тчары
Т. гле́тчарам гле́тчарамі
М. гле́тчары гле́тчарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гле́тчар м. гле́тчер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гле́тчар, ‑а, м.

Тое, што і ляднік (у 1 знач.).

[Ням. Hletscher.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГЛЕ́ТЧАР

(ням. Gletscher ад лац. glacies лёд),

тое, што ледавік (гл. Ледавікі).

т. 5, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гле́тчар м. геагр. Glétscher m -s,

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гле́тчар

(ням. Gletscher, ад лац. glacies = лёд)

ляднік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гле́тчер геол. гле́тчар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glacier [ˈglæsiə]n. ледаві́к, лядні́к, гле́тчар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лядні́к, ледніка, м.

Скопішча вялікай масы паўзучага лёду (у гарах ці палярных абласцях); глетчар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)