гласи́ть несов., книжн.

1. (возвещать) апавяшча́ць, абвяшча́ць;

2. (говорить, содержать какое-л. утверждение) гавары́ць, каза́ць;

зако́н гласи́т зако́н гаво́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гласить

Том: 6, старонка: 291.

img/06/06-291_1645_Гласить.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)