гласа́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Тлумачальны слоўнік устарэлых і малазразумелых слоў да якога-н. тэксту, пераважна старажытнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гласа́рый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гласа́рый гласа́рыі
Р. гласа́рыя гласа́рыяў
Д. гласа́рыю гласа́рыям
В. гласа́рый гласа́рыі
Т. гласа́рыем гласа́рыямі
М. гласа́рыі гласа́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гласа́рый м., лит., лингв. глосса́рий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гласа́рый, ‑я, м.

Тлумачальны слоўнік малавядомых і ўстарэлых слоў да якога‑н. тэксту, звычайна старажытнага.

[Лац. glossarium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГЛАСА́РЫЙ

(ад лац. glossarium слоўнік глос),

1) у мінулым слоўнік рэдкаўжывальных, незразумелых слоў (глос), якія трапляліся ў пісьмовых помніках, з іх тлумачэннем або перакладам. Узніклі ў 5 ст. да н.э.; іх стваральнікамі былі каментатары паэм Гамера, стараж.-індыйскіх Ведаў і інш. На Беларусі развіццё кніжнай справы і пашырэнне скарынаўскай традыцыі тлумачэння незразумелых слоў з дапамогай глос прывялі да з’яўлення ў канцы 16 ст. Гласарый «Лексисъ съ толкованіемъ словенскихъ мовъ просто», «Лексеконъ в кротцѣ албо рѣчникъ выборных речей к словещизнѣ закрытыхъ» і інш. Асаблівасць бел. гласарыяў у тым, што яны складаліся на аснове глос з царкоўных кніг, да якіх служылі дадаткамі, таму мелі назву «прыточнікі». Менавіта гласарыі сталі правобразам больш позніх тлумачальных і перакладных слоўнікаў.

2) Спецыяльна падрыхтаваны слоўнік для электронна-выліч. машыны пры аўтам. перакладзе.

М.Р.Суднік.

т. 5, с. 286

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гласа́рый м. Glossár n -s, -e і -i¦en, Wörterverzeichnis n -ses, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гласа́рый

(лац. glossarium)

тлумачальны слоўнік малавядомых і ўстарэлых слоў да якога-н. тэксту, звычайна старажытнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глосса́рий гласа́рый, -рыя м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glossary [ˈglɒsəri] n. гласа́рый, сло́ўнік (у канцы кнігі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wordbook [ˈwɜ:dbʊk] n.

1. сло́ўнік; гласа́рый

2. лібрэ́та (оперы)

3. спе́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)