глазурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) глазурай.

Г. пасуду.

|| наз. глазуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. і глазурава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глазурава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. глазуру́ю глазуру́ем
2-я ас. глазуру́еш глазуру́еце
3-я ас. глазуру́е глазуру́юць
Прошлы час
м. глазурава́ў глазурава́лі
ж. глазурава́ла
н. глазурава́ла
Загадны лад
2-я ас. глазуру́й глазуру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час глазуру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глазурава́ць несов.

1. кул. глазирова́ть;

2. см. паліва́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глазурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) глазурай. Глазураваць керамічныя вырабы. Глазураваць цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазурава́ць glasíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

глазурава́ць

(ням. glasiercn)

пакрываць глазурай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глазурава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да глазураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазурава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. глазураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазуро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. глазураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lasíeren

vt глазурава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)