гла́дкий прям., перен. гла́дкі;

гла́дкая доро́га гла́дкая даро́га;

гла́дкая речь гла́дкая гаво́рка;

с него́ взя́тки гла́дки што з яго́ во́зьмеш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гладкий

Том: 6, старонка: 289.

img/06/06-289_1630_Гладкий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

гладчэ́йшы прил. сравнит. ст. гла́же, бо́лее гла́дкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́слізганы

1. прич. сде́ланный ско́льзким (гла́дким);

2. прил. ско́льзкий, гла́дкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гла́дкі ’гладкі’ (БРС, Шат., Нас., Бяльк.). Рус. гла́дкий, укр. гла́дкий, польск. gładki, чэш. hladký, серб.-харв. гла̏дак, ст.-слав. гладъкъ ’тс’. Прасл. *gladъ‑kъ, прыметнік з асновай на ‑ŭ і суфіксам ‑kъ (у якім бачаць элемент з дэмінутыўным значэннем). Роднасныя формы: літ. glodùs, ст.-в.-ням. glat (ням. glatt) ’тс’, лац. glaber ’без валос, лысы’ (*ghlədh‑ro‑). Агляд форм гл. у Слаўскага, 1, 287. Гл. яшчэ Фасмер, 1, 409; Траўтман, 90–91; Бернекер, 1, 300. Сюды і гладю́чы ’сыты, мажны’ (Сл. паўн.-зах.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гла́дкі в разн. знач. гла́дкий; (о поверхности земли, почвы — ещё) ро́вный; (откормленный — ещё) упи́танный; по́лный, жи́рный, ту́чный;

г. ка́меньгла́дкий ка́мень;

г. лобгла́дкий лоб;

~кая сцяна́ — гла́дкая (ро́вная) стена́;

~кая прычо́ска — гла́дкая причёска;

г. стыльгла́дкий слог;

~кія шчо́кі — гла́дкие щёки;

г. пан — по́лный (жи́рный, ту́чный) господи́н;

г. конь — упи́танная ло́шадь;

~кай даро́гі — ска́тертью доро́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́каўзаны разг.

1. прич. сде́ланный ско́льзким, раска́танный;

2. прич. загрязнённый; измя́тый;

3. прил. гла́дкий от скольже́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галы́ш, -ша́ м.

1. разг. (голый человек) голы́ш;

2. разг., уст. (бедный человек) голы́ш;

3. (круглый гладкий камень) голы́ш;

4. (вид куклы) пупс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́вный

1. (о поверхности) ро́ўны; (прямой) про́сты; (гладкий) гла́дкі;

2. (равный) ро́ўны;

3. (плавный, размеренный) ме́рны;

4. перен. (уравновешенный) ро́ўны;

ро́вный счёт ро́ўны лік;

ро́вным счётом ничего́ абсалю́тна нічо́га, нічагу́ткі;

не ро́вен (ровён) час чаго́ до́брага, яшчэ́;

не ро́вен (ровён) час, проду́ет вас чаго́ до́брага (яшчэ́), прасту́дзіцеся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́ты

1. в разн. знач. би́тый; (наказанный поркой — ещё) се́ченный, по́ротый; (в картах — ещё) покры́тый;

2. (о дороге) обка́танный, ука́танный, то́рный; гла́дкий;

~тае по́лешахм. би́тое по́ле;

б. шлях — пряма́я доро́га;

ка́рта бі́та — ка́рта би́та;

б. воўк — тра́вленый (ста́рый) волк;

за аднаго́ ~тага двух нябі́тых даю́цьпосл. за одного́ би́того двух неби́тых даю́т;

~таму не спі́ццапогов. би́тому не спи́тся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)