гладжаны - Пошук

гла́джаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гла́джаны	гла́джаная	гла́джанае	гла́джаныя
Р.	гла́джанага	гла́джанай гла́джанае	гла́джанага	гла́джаных
Д.	гла́джанаму	гла́джанай	гла́джанаму	гла́джаным
В.	гла́джаны (неадуш.) гла́джанага (адуш.)	гла́джаную	гла́джанае	гла́джаныя (неадуш.) гла́джаных (адуш.)
Т.	гла́джаным	гла́джанай гла́джанаю	гла́джаным	гла́джанымі
М.	гла́джаным	гла́джанай	гла́джаным	гла́джаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гла́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гла́джаны	гла́джаная	гла́джанае	гла́джаныя
Р.	гла́джанага	гла́джанай гла́джанае	гла́джанага	гла́джаных
Д.	гла́джанаму	гла́джанай	гла́джанаму	гла́джаным
В.	гла́джаны (неадуш.) гла́джанага (адуш.)	гла́джаную	гла́джанае	гла́джаныя (неадуш.) гла́джаных (адуш.)
Т.	гла́джаным	гла́джанай гла́джанаю	гла́джаным	гла́джанымі
М.	гла́джаным	гла́джанай	гла́джаным	гла́джаных

Кароткая форма: гла́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гла́джаны

1. прич. гла́женный;

2. прич. обгла́женный;

3. прич. гла́женный, утю́женный;

1-3 см. гла́дзіць;

4. прил. гла́женый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад гладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасава́ны¹, -ая, -ае.

Гладжаны, выпрасаваны.

Прасаваная бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гла́женный прич.; гла́женый гла́джаны; (утюгом — ещё) прасава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасава́ны ¹, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасаваць ¹.

2. у знач. прым. Гладжаны, выгладжаны; выпрасаваны. Прасаваная бялізна.

прасава́ны ², ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасаваць ².

2. у знач. прым. Зроблены шляхам прасавання ². Прасаваныя дрожджы. Прасаванае сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum