гла́вный в разн. знач. гало́ўны;

гла́вное предложе́ние гало́ўны сказ;

гла́вная у́лица гало́ўная ву́ліца;

гла́вный врач гало́ўны ўрач;

◊

гла́вным о́бразом гало́ўным чы́нам;

гла́вное де́ло гало́ўная спра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

главный

Том: 6, старонка: 286.

img/06/06-286_1610_Главный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

галоўбу́х м. (гало́ўны бухга́лтар) главбу́х (гла́вный бухга́лтер)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галоўура́ч, -ча́ м. (гало́ўны ўрач) главвра́ч (гла́вный врач)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

главбух (гла́вный бухга́лтер) галоўбу́х, -ха м. (гало́ўны бухга́лтар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

главвра́ч (гла́вный врач) галоўура́ч, -ча́ м. (гало́ўны ўрач).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гало́ўны в разн. знач. гла́вный;

~ная ду́мка — гла́вная мысль;

г. ўрач — гла́вный врач;

~нае пыта́нне — гла́вный вопро́с;

г. го́рад — гла́вный го́род;

○ г. сказ — грам. гла́вное предложе́ние;

~ныя чле́ны ска́за — грам. гла́вные чле́ны предложе́ния;

~ная кватэ́ра — уст. гла́вная кварти́ра;

◊ ~ная спра́ва — гла́вное де́ло;

~ным чы́нам — гла́вным о́бразом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

главк (гла́вный комите́т) глаўк, род. гла́ўка м. (гало́ўны камітэ́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

первенству́ющий прил. першынству́ючы; (главный, главнейший) гало́ўны, найгало́ўнейшы; (важнейший) найважне́йшы; (преобладающий) перава́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

станово́й​I прям., перен. (центральный, главный) станавы́;

станово́й хребе́т перен. станавы́ хрыбе́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)