гетманъ

Том: 6, старонка: 275.

img/06/06-275_1549_Гетманъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ге́тман ’гетман’ (БРС), ст.-бел. гетманъ (з XVI ст., Булыка, Запазыч.). Рус. ге́тман. укр. ге́тьман. Запазычанне з польск. hetman, а гэта з с.-ням. дыял. häuptmann. Фасмер, 1, 403; вельмі падрабязна Слаўскі, 1, 419.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)