ге́сенскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ге́сенскі |
ге́сенская |
ге́сенскае |
ге́сенскія |
| Р. |
ге́сенскага |
ге́сенскай
ге́сенскае |
ге́сенскага |
ге́сенскіх |
| Д. |
ге́сенскаму |
ге́сенскай |
ге́сенскаму |
ге́сенскім |
| В. |
ге́сенскі (неадуш.)
ге́сенскага (адуш.) |
ге́сенскую |
ге́сенскае |
ге́сенскія (неадуш.)
ге́сенскіх (адуш.) |
| Т. |
ге́сенскім |
ге́сенскай
ге́сенскаю |
ге́сенскім |
ге́сенскімі |
| М. |
ге́сенскім |
ге́сенскай |
ге́сенскім |
ге́сенскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ге́сенскі ге́ссенский;
○ ~кая му́ха — ге́ссенская му́ха
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ге́сенскі, ‑ая, ‑ае.
У выразе: гесенская муха гл. муха.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ге́ссенский ге́сенскі;
ге́ссенская му́ха зоол. ге́сенская му́ха.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)