гербе́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			гербе́ра | 
			гербе́ры | 
			
		
			| Р. | 
			гербе́ры | 
			гербе́р | 
			
		
			| Д. | 
			гербе́ры | 
			гербе́рам | 
			
		
			| В. | 
			гербе́ру | 
			гербе́ры | 
			
		
			| Т. | 
			гербе́рай гербе́раю | 
			гербе́рамі | 
			
		
			| М. | 
			гербе́ры | 
			гербе́рах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ГЕРБЕ́РА
(Gerbera),
род кветкавых раслін сям. астравых. Каля 70 відаў. Пашыраны ў трапічных, радзей умераных абласцях Афрыкі і Азіі. Найб. вядомая ў кветкаводстве Г. Джэмсана (G. jamesonii), яе садовыя формы і сарты з буйнымі кошыкамі і язычковымі кветкамі, афарбаванымі ў яркія або пастэльныя тоны. Выкарыстоўваюць як вазонныя расліны або на зразанне. На Беларусі вырошчваюць як кветкава-дэкаратыўную культуру ў цяпліцах і аранжарэях, у паўд. краінах — ў адкрытым грунце.
Шматгадовыя травяністыя расліны з пакарочаным сцяблом. Прыкаранёвае лісце сабрана ў разетку. Кветкавыя кошыкі буйныя, адзіночныя, на доўгім кветаносе (стрэлцы). Плод — сямянка.
Г.У.Вынаеў.
т. 5, с. 172
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
gerbera
ж. бат. гербера (Gerbera)
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)