ге́рбавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ге́рбавы ге́рбавая ге́рбавае ге́рбавыя
Р. ге́рбавага ге́рбавай
ге́рбавае		 ге́рбавага ге́рбавых
Д. ге́рбаваму ге́рбавай ге́рбаваму ге́рбавым
В. ге́рбавы (неадуш.)
ге́рбавага (адуш.)		 ге́рбавую ге́рбавае ге́рбавыя (неадуш.)
ге́рбавых (адуш.)
Т. ге́рбавым ге́рбавай
ге́рбаваю		 ге́рбавым ге́рбавымі
М. ге́рбавым ге́рбавай ге́рбавым ге́рбавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ге́рбавы ге́рбовый;

г. знак — ге́рбовый знак;

○ ~вая папе́ра — ге́рбовая бума́га;

г. збор — ге́рбовый сбор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ге́рбавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да герба. Гербавы знак. // З малюнкам герба. Гербавая пячатка. Гербавая папера.

•••

Гербавы збор гл. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ге́рбавы Wáppen-; Stémpel-;

ге́рбавая папе́ра Stémpelpapier n -s;

ге́рбавая пяча́тка Ámtssiegel n -s, -, Síegel n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

герб, -а́, мн. гербы́, -о́ў і ге́рбаў, м.

Эмблема дзяржавы, горада, дваранскага роду і пад., якая змяшчаецца на сцягах, манетах, пячатках, дзяржаўных і іншых афіцыйных дакументах.

Дзяржаўны г.

|| прым. ге́рбавы, -ая, -ае.

Гербавая пячатка.

Гербавая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́рбовый ге́рбавы;

ге́рбовый сбор ге́рбавы збор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stamp duty [ˈstæmpˌdju:ti] n. ге́рбавы збор (у Брытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

herbowy

гербавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stemplowy

stemplow|y

: opłata ~a — гербавы збор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ма́рка​1

(ням. Marke)

1) паштовы або гербавы знак рознай вартасці, які сведчыць, што дзяржаўны збор заплачаны;

2) знак, кляймо на тавары з абазначэннем вытворцы прадукцыі;

3) гатунак, тып вырабу, тавару (напр. м. сталі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)