гео́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне геалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гео́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гео́лаг гео́лагі
Р. гео́лага гео́лагаў
Д. гео́лагу гео́лагам
В. гео́лага гео́лагаў
Т. гео́лагам гео́лагамі
М. гео́лагу гео́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гео́лаг м. гео́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гео́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне геалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гео́лаг м Geológ(e) m -(e)n, -(e)n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гео́лаг

(ад геа- + -лаг)

спецыяліст у галіне геалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

заслужаны геолаг-разведчык Беларускай ССР

т. 6, с. 551

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гео́лог гео́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

geologist [dʒiˈɒlədʒɪst] n. гео́лаг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

geolog

м. геолаг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)