гео́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне геаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гео́граф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гео́граф гео́графы
Р. гео́графа гео́графаў
Д. гео́графу гео́графам
В. гео́графа гео́графаў
Т. гео́графам гео́графамі
М. гео́графе гео́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гео́граф м. гео́граф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гео́граф гео́граф, -фа м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гео́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне геаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гео́граф м Geográph m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гео́граф

(ад геаграфія)

спецыяліст у галіне геаграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

geographer [dʒiˈɒgrəfə] n. гео́граф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

geograf

м. географ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

geographer

[dʒIˈɑ:grəfər]

n.

гео́граф -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)