генералъ

Том: 6, старонка: 270.

img/06/06-270_1500_Генералъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Генера́л ’генерал’ (БРС). Рус. генера́л, укр. генерал. У гэтым значэнні запазычанне (у бел. і ўкр. мовах, магчыма, праз рус.) з ням. General < франц. général. Параўн. Фасмер, 1, 401; Шанскі, 1, Г, 50. Ст.-бел. генералъ, енералъ, еноралъ ’судовы выканаўца’ < ст.-польск. jenerał, generał (< ням.); гл. Булыка, Запазыч., III.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)