гемаро́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гемаро́йны гемаро́йная гемаро́йнае гемаро́йныя
Р. гемаро́йнага гемаро́йнай
гемаро́йнае		 гемаро́йнага гемаро́йных
Д. гемаро́йнаму гемаро́йнай гемаро́йнаму гемаро́йным
В. гемаро́йны (неадуш.)
гемаро́йнага (адуш.)		 гемаро́йную гемаро́йнае гемаро́йныя (неадуш.)
гемаро́йных (адуш.)
Т. гемаро́йным гемаро́йнай
гемаро́йнаю		 гемаро́йным гемаро́йнымі
М. гемаро́йным гемаро́йнай гемаро́йным гемаро́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гемаро́йны мед. геморро́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гемаро́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гемарою. Гемаройная кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гемаро́й, -ю, м.

Хвароба, звязаная з застоем крыві ў ніжняй частцы прамой кішкі і расшырэннем вен у выглядзе вузлоў, якія часта выклікаюць крывацёк.

|| прым. гемараіда́льны, -ая, -ае і гемаро́йны, -ая, -ае.

Гемараідальныя шышкі.

Гемаройная кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геморро́йный гемаро́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

почечу́йный гемаро́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)