геліяфільны

геліяфі́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	геліяфі́льны	геліяфі́льная	геліяфі́льнае	геліяфі́льныя
Р.	геліяфі́льнага	геліяфі́льнай геліяфі́льнае	геліяфі́льнага	геліяфі́льных
Д.	геліяфі́льнаму	геліяфі́льнай	геліяфі́льнаму	геліяфі́льным
В.	геліяфі́льны (неадуш.) геліяфі́льнага (адуш.)	геліяфі́льную	геліяфі́льнае	геліяфі́льныя (неадуш.) геліяфі́льных (адуш.)
Т.	геліяфі́льным	геліяфі́льнай геліяфі́льнаю	геліяфі́льным	геліяфі́льнымі
М.	геліяфі́льным	геліяфі́льнай	геліяфі́льным	геліяфі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

геліяфі́льны гелиофи́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геліяфі́льны

(ад геліяфілы)

які любіць сонца;

г-ыя расліны — святлалюбныя расліны (параўн. геліяфобны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гелиофи́льный геліяфі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геліяфо́бны

(ад гелія- + гр. phobos = страх)

які баіцца святла;

г-ыя расліны — ценялюбныя расліны (параўн. геліяфільны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verbum