Гельмінты (паразітычныя чэрві) 1/388; 3/418

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕЛЬМІ́НТЫ

[ад грэч. helmins (helminthos) чарвяк, гліст],

глісты, паразітычныя чэрві, узбуджальнікі глісных хвароб (гельмінтозаў) чалавека, жывёл і раслін. Вядома каля 18 тыс. відаў. Паводле цыкла развіцця падзяляюцца на біягельмінты і геагельмінты. Да гельмінтаў адносяцца чэрві тыпаў плоскія чэрві: трэматоды, або смактуны, і стужачныя чэрві, або цэстоды; з трэматод у чалавека часцей трапляюцца апістархіды, з цэстод — шырокі стужачнік, бычы, свіны і карлікавы цэпні, лічынкі эхінакока і альвеакока; круглыя чэрві, або нематоды, — аскарыды, воласагаловы, вастрыцы, трыхінелы, анкіластаміды і інш.; скрэбні, або акантацэфалы; кольчатыя чэрві, або анеліды. Прадстаўнікі скрэбняў і кольчатых чарвей у чалавека паразітуюць рэдка. Гельмінты паразітуюць практычна ва ўсіх органах і тканках. Звычайна заражаюцца гельмінтамі праз ежу, ваду, скуру, плацэнту, пры паяданні прамежкавага гаспадара. Вывучае гельмінты і выкліканыя імі хваробы гельмінталогія.

т. 5, с. 145

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гельмі́нты

(гр. helmins, -nthos = чарвяк)

чэрві, якія паразітуюць у арганізме чалавека, жывёл і раслін, выклікаючы гельмінтозы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гельмі́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гельмі́нт гельмі́нты
Р. гельмі́нта гельмі́нтаў
Д. гельмі́нту гельмі́нтам
В. гельмі́нта гельмі́нтаў
Т. гельмі́нтам гельмі́нтамі
М. гельмі́нце гельмі́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ГЛІСТЫ́,

гл. Гельмінты.

т. 5, с. 299

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фітагельмі́нты

(ад фіта- + гельмінты)

гельмінты класа нематодаў, якія выклікаюць хваробы раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Паразітычныя чэрві 3/393, гл. Гельмінты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

антыгельмі́нтыкі

(ад анты + гельмінты)

лекавыя сродкі, якія выкарыстоўваюцца для лячэння гельмінтоза.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гельмінтагеагра́фія

(ад гельмінты + геаграфія)

раздзел гельмінталогіі, які вывучае пашырэнне гельмінтаў на зямным шары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гельмінтазаано́зы

(ад гельмінты + заанозы)

група гельмінтозаў, узбуджальнікі якіх могуць паразітаваць і ў чалавеку, і ў жывёлах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)