гее́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гее́нскі гее́нская гее́нскае гее́нскія
Р. гее́нскага гее́нскай
гее́нскае		 гее́нскага гее́нскіх
Д. гее́нскаму гее́нскай гее́нскаму гее́нскім
В. гее́нскі (неадуш.)
гее́нскага (адуш.)		 гее́нскую гее́нскае гее́нскія (неадуш.)
гее́нскіх (адуш.)
Т. гее́нскім гее́нскай
гее́нскаю		 гее́нскім гее́нскімі
М. гее́нскім гее́нскай гее́нскім гее́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гее́на, -ы, ж.

У рэлігіі: месца вечных мук грэшнікаў; пекла.

|| прым. гее́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)