гедані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гедані́ст гедані́сты
Р. гедані́ста гедані́стаў
Д. гедані́сту гедані́стам
В. гедані́ста гедані́стаў
Т. гедані́стам гедані́стамі
М. гедані́сце гедані́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гедані́ст м., филос. гедони́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гедані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік геданізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гедані́ст м. філас. Hedóniker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гедони́ст гедані́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)