гебраі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гебраі́зм гебраі́змы
Р. гебраі́зма гебраі́змаў
Д. гебраі́зму гебраі́змам
В. гебраі́зм гебраі́змы
Т. гебраі́змам гебраі́змамі
М. гебраі́зме гебраі́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гебраі́зм м., лингв. гебраи́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гебраі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаныя са старажытнаяўрэйскай мовы.

[Ад грэч. habraios — яўрэй.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гебраі́зм м. лінгв. Hebraísmus m -, -men

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гебраі́зм

(ад гр. hebraios = яўрэй)

слова або выраз, запазычаныя са старажытнаяўрэйскай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гебраи́зм лингв. гебраі́зм, -ма м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)