гвая́к

(ісп. guayaco, з індз.)

тое, што і бакаут.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гвая́кавы

(ад гваяк)

які мае адносіны да гваяка (напр. г-ая смала).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гваяко́л

(ад гваяк)

арганічнае злучэнне араматычнага рада, метылавы эфір піракатэхіну, які змяшчаецца ў букавым дзёгці, гваякавай смале і інш.; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)