гваздану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., аднакр. (разм.).

Моцна ўдарыць чым-н.

Г. кулаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гваздану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гваздану́ гвазданё́м
2-я ас. гваздане́ш гвазданяце́
3-я ас. гваздане́ гваздану́ць
Прошлы час
м. гваздану́ў гваздану́лі
ж. гваздану́ла
н. гваздану́ла
Загадны лад
2-я ас. гваздані́ гваздані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гваздану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гваздану́ць сов., однокр., прост. звездану́ть, садану́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гваздану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Аднакр. да гваздаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гваздану́ць разм. háuen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

долбану́ть сов. и однокр., прост. (ударить) гваздану́ць, дзеўбану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садану́ть сов., однокр., прост. сту́кнуць, даць, гваздану́ць, джва́гнуць, джву́гнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гвазда́ць ’моцна біць’, гваздзі́ць ’тс’, таксама гваздану́ць (Нас., БРС, Бяльк., Шатал.). Першаснае значэнне ’забіваць, забіць гвозд’. Слав. (прасл.?) *gvozditi (гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 184–185).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gwizdnąć

зак.

1. свіснуць;

2. na coразм. плюнуць; махнуць рукой;

3. komu разм. украсці; сцягнуць у каго;

4. kogoразм. ударыць; аперазаць; гваздануць; дзеўбануць; заехаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выцяць, вытнуць, ударыць, стукнуць / чым-небудзь лёгкім: пляснуць, сцебануць, сцёбнуць, хвастануць, хвасянуць, хвоснуць, ляснуць / нагою (пра капытных жывёл): убрыкнуць; спляжыць, апляжыць, грукнуць, бэцнуць, бацнуць, трахнуць, гакнуць, гахнуць, ахнуць, трэснуць, дзеўбануць, заехаць, з'ехаць, змазаць, уляпіць, урэзаць, агрэць, загрэць, угрэць, жарнуць, смальнуць, засмаліць, тузануць, улупіць, лупянуць, свіснуць (разм.) / чым-небудзь цяжкім: сунуць, садануць, гваздануць, гвазнуць, звездануць, джвугнуць (разм.) / чым-небудзь лёгкім: пацягнуць, перацягнуць, паласнуць, шлёгнуць, шлёпнуць, шлягануць, сперазаць, аперазаць, шмаргануць, хлестануць, хлыснуць, джгануць (разм.) / па твары: аплявушыць (разм.); грунуць, збабоўчыць, кашкануць (абл.); даць, пачаставаць, секануць, пекануць (перан.) □ заляпіць аплявуху

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)