Verbum

анлайнавы слоўнік

Гаўры́ла

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	Гаўры́ла	Гаўры́лы
Р.	Гаўры́лы	Гаўры́лаў
Д.	Гаўры́лу	Гаўры́лам
В.	Гаўры́лу	Гаўры́лаў
Т.	Гаўры́лам	Гаўры́ламі
М.	Гаўры́ле	Гаўры́лах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дарафееў Гаўрыла

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прынцып Гаўрыла

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дзяржавін Гаўрыла Раманавіч

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сарычаў Гаўрыла Андрэевіч

т. 14, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Скарадумаў Гаўрыла Іванавіч

т. 14, с. 438

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Танфільеў Гаўрыла Іванавіч

т. 15, с. 427

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

задаві́ць, ‑даўлю, ‑давіш, ‑давіць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і задушыць. — А! — махнуў рукою Нічыпар, — ёсць прыказка: «Ці памёр Гаўрыла, ці яго скула задавіла». Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Га́ўрык ’уласнае імя Гаўрыла’, ’ілгун’ (Бяльк.). Рус. Га́врик ’тс’, га́врик ’прасцяк, хітрун, хлапец’. У аснове ляжыць запазычанне з грэч. імя Γαβριήλ (гл. Фасмер, 1, 379). Пераход уласнага імя ў катэгорыю агульных назваў вядомы ў многіх мовах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

таба́ка, ‑і, ДМ ‑бацы, ж.

1. Парашкападобны тытунь для нюхання.

2. Разм. Тое, што і тытунь. Гаўрыла пажадаў аддыхнуць. Выняў капшук, набіў піпку табакаю і ўзяў яе ў зубы. Гарэцкі. Дзямян развёў рукамі .. і выцягнуў з кішэні капшук з табакай. Пестрак.

3. Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства паслёнавых з пахучымі кветкамі.

•••

Ні за нюх (панюх, панюшку) табакі гл. нюх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)