гаю́чы, -ая, -ае.

Карысны для здароўя, здольны вылечваць хваробы.

Гаючая вада.

|| наз. гаю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаю́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаю́чы гаю́чая гаю́чае гаю́чыя
Р. гаю́чага гаю́чай
гаю́чае		 гаю́чага гаю́чых
Д. гаю́чаму гаю́чай гаю́чаму гаю́чым
В. гаю́чы (неадуш.)
гаю́чага (адуш.)		 гаю́чую гаю́чае гаю́чыя (неадуш.)
гаю́чых (адуш.)
Т. гаю́чым гаю́чай
гаю́чаю		 гаю́чым гаю́чымі
М. гаю́чым гаю́чай гаю́чым гаю́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гаю́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаю́чы гаю́чая гаю́чае гаю́чыя
Р. гаю́чага гаю́чай
гаю́чае		 гаю́чага гаю́чых
Д. гаю́чаму гаю́чай гаю́чаму гаю́чым
В. гаю́чы (неадуш.)
гаю́чага (адуш.)		 гаю́чую гаю́чае гаю́чыя (неадуш.)
гаю́чых (адуш.)
Т. гаю́чым гаю́чай
гаю́чаю		 гаю́чым гаю́чымі
М. гаю́чым гаю́чай гаю́чым гаю́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гаю́чы целе́бный, цели́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаю́чы, ‑ая, ‑ае.

Карысны для здароўя; здольны вылечваць хваробу, садзейнічаць аздараўленню. Гаючае паветра. Гаючая трава. □ Ад гутаркі з Якавам у Андрэя быў такі душэўны стан, што як быццам яго напаіў хто гаючай вадой, якая так і разыходзілася цеплынёй па ўсім целе. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаю́чы héilkräftig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

healing [ˈhi:lɪŋ] adj. гаю́чы; лячэ́бны, выратава́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

целе́бный гаю́чы; (лекарственный) ле́кавы; (полезный для здоровья) здаро́вы;

целе́бное сре́дство гаю́чы (ле́кавы) сро́дак;

целе́бные тра́вы ле́кавыя тра́вы, зёлкі;

целе́бный исто́чник ле́кавая крыні́ца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цели́тельный гаю́чы; (полезный для здоровья) здаро́вы;

цели́тельный во́здух здаро́вае паве́тра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксю́маран, ‑а, м.

Стылістычны прыём наўмыснага спалучэння слоў процілеглага сэнсу, у выніку чаго ўзнікае новы сэнсавы змест (белая варона, гаючы боль).

[Грэч. axýmoron — дасціпна-недарэчнае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)