га́шаны, -ая, -ае.

Падвергнуты гашэнню.

Гашаныя маркі.

Гашаная вапна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́шаны га́шаная га́шанае га́шаныя
Р. га́шанага га́шанай
га́шанае
га́шанага га́шаных
Д. га́шанаму га́шанай га́шанаму га́шаным
В. га́шаны (неадуш.)
га́шанага (адуш.)
га́шаную га́шанае га́шаныя (неадуш.)
га́шаных (адуш.)
Т. га́шаным га́шанай
га́шанаю
га́шаным га́шанымі
М. га́шаным га́шанай га́шаным га́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́шаны га́шаная га́шанае га́шаныя
Р. га́шанага га́шанай
га́шанае
га́шанага га́шаных
Д. га́шанаму га́шанай га́шанаму га́шаным
В. га́шаны (неадуш.)
га́шанага (адуш.)
га́шаную га́шанае га́шаныя (неадуш.)
га́шаных (адуш.)
Т. га́шаным га́шанай
га́шанаю
га́шаным га́шанымі
М. га́шаным га́шанай га́шаным га́шаных

Кароткая форма: гашана.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́шаны прил. гашёный;

~ная ма́рка — гашёная ма́рка;

~ная ва́пна — гашёная и́звесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́шаны, ‑ая, ‑ае.

Заліты вадой; патушаны. Гашанае вуголле.

•••

Гашаная вапна гл. вапна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́шенный га́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́шенный прич. ту́шаны, га́шаны; см. туши́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гасі́ць, гашу́, га́сіш, га́сіць; незак., што.

1. Спыняць гарэнне; тушыць.

Г. свечку.

2. перан. Перашкаджаць развіццю чаго-н.; заглушаць (жаданні, пачуцці).

Г. ініцыятыву.

3. Змяншаць ці спыняць дзеянне чаго-н. (спец.).

Г. хістанні.

Г. скорасць.

4. Рабіць што-н. несапраўдным, непрыгодным для далейшага ўжывання.

Г. доўг.

Г. паштовыя маркі.

5. Моцна ўдараць па чым-н. (разм.).

Г. абухом па дзвярах.

Гасіць вапну — дабаўляць вады ў вапну, каб атрымаць з яе белы парашок — будаўнічую гашаную вапну.

|| зак. загасі́ць, -гашу́, -га́сіш, -га́сіць; -га́шаны (да 1 знач.) і пагасі́ць, -гашу́, -га́сіш, -га́сіць; -га́шаны.

|| наз. гашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)