га́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. га́хкаю га́хкаем
2-я ас. га́хкаеш га́хкаеце
3-я ас. га́хкае га́хкаюць
Прошлы час
м. га́хкаў га́хкалі
ж. га́хкала
н. га́хкала
Загадны лад
2-я ас. га́хкай га́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час га́хкаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́хаць і га́хкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

3 сілай удараць, суправаджаючы ўдар выкрыкам слова «гах!».

|| аднакр. га́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́хаць і га́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. З сілаю удараць, суправаджаючы ўдар выкрыкам «гах!». Узнімаючы цяжкі лом, .. [баец] гахкаў і з сілай апускаў яго ў мёрзлую зямлю, намерваючыся адвярнуць вялікую скібу. Дудо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́хкаць

‘пачаць гахкаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зага́хкаю зага́хкаем
2-я ас. зага́хкаеш зага́хкаеце
3-я ас. зага́хкае зага́хкаюць
Прошлы час
м. зага́хкаў зага́хкалі
ж. зага́хкала
н. зага́хкала
Загадны лад
2-я ас. зага́хкай зага́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зага́хкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)