га́фтачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Пятля з нітак у вопратцы для апліка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́фтачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. га́фтачка га́фтачкі
Р. га́фтачкі га́фтачак
Д. га́фтачцы га́фтачкам
В. га́фтачку га́фтачкі
Т. га́фтачкай
га́фтачкаю		 га́фтачкамі
М. га́фтачцы га́фтачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

га́фтачка ж. пе́тля для крючка́ (в одежде)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́фтачка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Пятля з нітак, шнурка ці дроту для зашпільвання апліка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́фтачка ж Öse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́птачка ж., см. га́фтачка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hook and eye

гаплю́к і га́фтачка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eye and hook

га́фтачка й га́плік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Га́фта ’абкіданая пятля’ (Нас.), га́фтачка ’пятля для гузіка або гапліка’ (БРС, Сцяшк.), га́фтка ’драцяная пятля’ (Нас., Сцяшк.). Гл. гапка 1, гаптка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

А́пка ’пятля для кручка’ (Жд.). З польск. haftka ’кручок з пяцелькаю’ праз этапы гафтка (гл.) > (г)аптка. Параўн. гафтачка, гаптачка, гапачка. Польскае слова сустракаецца і без пачатковага h ужо ў старапольскай мове. Супрун, Веснік БДУ, 1971, 3, 73.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)